نوسانات ارز به یک معضل بزرگ در کشور تبدیل شده است. در هر دوره ای با آغاز نوسانات ارزی و هجوم دلالان و دلالان به سمت بازارهای ارز، طلا، مسکن و خودرو، موج افزایش قیمت و هزینه تولیدکنندگان و مصرف کنندگان تمامی بخش های اقتصاد کشور را فرا می گیرد. بی ثباتی و تورم راکد می آورد. وقتی می دانیم که فاصله بین دوره های شوک ارزی و التهاب در حال حاضر به حداقل رسیده است و در صورت عدم وجود برنامه موثر؛ بی ثباتی، رکود و تورم میهمان همیشگی اقتصاد ایران خواهد بود و زندگی اجتماعی و اقتصادی را به شدت دشوار خواهد کرد. اما این تکانه های ارزی از کجا می آید و راه حل چیست؟ وقوع وحشت در بازار ارز در اقتصاد ایران را می توان به دو دلیل افزایش نقدینگی زیاد و قدیمی بودن سیستم ارزیابی کرد. رشد بالای نقدینگی و پایه پولی در اقتصاد ایران، تحت تأثیر سیاست ارزی کشور و نرخ ارز منابع ارزی دولت شکل گرفت. حجم قیمت‌ها که هر ساله از پایه پولی بانک مرکزی تعیین می‌شود، رسماً منتشر نمی‌شود. اما با برخی محاسبات می توان آن را فرض کرد. به عنوان مثال، میزان خالص دارایی های خارجی بانک مرکزی از حدود 203 همات در سال 1392 به 682 همات در سال 1401 افزایش یافت. یعنی حدود 480 نیرو اضافه شده و به جای آن پایه پولی ایجاد شده است. این مبلغ علاوه بر ذخایری است که در این دهه به منظور تنظیم و تثبیت نرخ ارز وارد بازار ارز شد که پایه پولی آن از بین رفته است. می توان گفت اندازه پایه پولی که برای اولین بار در چارچوب سیاست تثبیت و کنترل نرخ ارز ایجاد شد و پس از مدتی از بین رفت، بیش از اندازه پایه پولی است. که در این دوره (480 خمات) در اقتصاد باقی ماندند. بنابراین این سیاست ارزی دو اثر مخرب بر اقتصاد دارد: اثر تورم و اثر بی ثباتی. که با افزایش نقدینگی و برانگیختن انتظارات با ظهور عواملی مانند تحریم یا افزایش نااطمینانی، تقاضای سفته بازی ارز در بازار به میزان قابل توجهی شکل گرفت، به طوری که علیرغم ورود بخش زیادی از وجوه خارجی. بانک مرکزی با ذخایر ارزی به بازار، نرخ ارز به صورت دوره ای دستخوش جهش های مخرب و بی ثبات می شود. از سوی دیگر فاصله این دوره ها به تدریج نزدیکتر می شود تا به یک بی ثباتی و عدم تعادل دائمی در اقتصاد کشور تبدیل شود و به طور کلی یکی از دلایل مهم بی ثباتی نرخ ارز در اقتصاد ایران و گسترش آن است. بی ثباتی در سایر بخش ها و بازارها (لنگر) نرخ ارز) را باید ناکارآمد نظام ارزی کشور دانست. روش نادرست استفاده از ارز نفتی و همچنین مکانیسم نادرست تعیین نرخ ارز در اقتصاد (سیاست ارز ترجیحی و نظام چند ارزی) مشکلات زیادی را برای کشور ایجاد کرد و منجر به خروج ده ها میلیارد دلاری شد. . دلار سرمایه (ارز) کشور در سالهای مختلف و هدر رفت شدید ارز و منابع ملی با در نظر گرفتن نوسانات نرخ ارز که ناشی از افزایش نقدینگی و ناکارآمدی نظام ارزی است، ضروری است. و برای یافتن راه حل ضروری است. مدیریت ذخایر ارزی که در کنار افزایش نقدینگی تاثیر کمتری بر آن خواهد داشت، همچنین تحریم های اقتصادی تاثیر کمتری بر ذخایر ارزی کشور خواهد داشت و نوسانات ارزی تا حد امکان کمتر خواهد بود. برای این منظور می توان راه حل هایی را پیشنهاد کرد که در یادداشت های بعدی به آن خواهیم پرداخت.
